Gastredacteur Godaya schrijft in haar vierde column voor VolleMaanKalender.nl over mystiek leven en wonderen. Lees je mee?
Overwin verlatingsangst en bindingsangst; lees Liefdesbang van Hannah Cuppen en ontdek je patronen.
De laatste tijd zijn veel mensen bezig met dromen manifesteren. Klopt dit, vroeg ik mij af, gezien de kansenongelijkheid en het verschil tussen rijkdom en armoede in de wereld?
Ik zie manifestatie breder en in die zien als normaler. Het gaat niet om manifestatie van je droomleven. Manifestatie is automatisch een natuurlijke stap in een cyclus van jezelf worden en het je moeten manifesteren in de wereld om mee te kunnen draaien. Minder romantisch bijna. Mystiek en romantiek zijn verschillend. Ik volg zelf altijd de weg van mystiek en de natuur. Hier wijd ik dan over uit in mijn columns voor VolleMaanKalender.nl. In de mystiek is wel ruimte voor romantiek, maar de romantiek zit hem misschien meer in het kleine. De realiteit fietst erdoorheen. En het wonderbaarlijke is daar weer aan voorbij. Het gaat dan om een wonderlijke ruimte die door het normale heen fietst, zomaar onverwachts, als een cadeautje.
Iemand die mystiek leeft, staat open voor de wonderen van het leven, gaat dieper het gevoel in en leeft vanuit opening (van gevoelsleven), het omarmen van de realiteit (in voor- en tegenspoed) en het innerlijk en dan uiterlijk overwinnen van hindernissen. Het overwinnen van innerlijke en uiterlijke hindernissen opent de poorten voor een romantiek effect, maar het werkt zeker niet andersom.
Om te begrijpen wat ik bedoel met manifestatie, is dat het innerlijke leven zich op een gegeven moment uiterlijk manifesteert. Dit is altijd zo. Niet alleen als het romantische beeld zich verwezenlijkt, maar dus ook, als er iets onaf of onecht is. Verbinding zoeken met hogere metaforen helpen de Ziel om het grotere plaatje hierin te begrijpen.
Zo zie je in de winter weinig om je heen, komt in het voorjaar iets in bloei, staat het in de zomer in volle bloei, kun je het in de herfst oogsten (of verrot het), en is het in de winter weer kaal of dood. Je leert zo al het onaffe te accepteren. Maar je leert ook dat alles ook weer kan veranderen. We zien de achterliggende processen niet altijd, maar zo kan er ‘ineens’ een paddenstoel in je tuin kan staan in de herfst, of manifesteren zich soms zelfs buitengewone wonderen in je leven, omdat het je gegund is.
Als je op een natuurlijke manier manifesteert, is er niet zoiets als hersenkracht, dat fantaseert of visualiseert op voorhand over hoe iets zou moeten zijn. Mystiek tunet niet zo zeer in op het eindproduct, maar eerder op de onderstroom, die het draagt en dingen wel of niet mogelijk maakt (realiseert). Het is zo, of het is niet zo. Voorbij het is zo, of het is niet zo, kun je tussen Hemel en Aarde je hoger afstemmen, opdat wat er wel of niet is, steeds ruimer kan worden en meer mogelijkheden in zich kan baren.
Onderweg bepaal je onbewust en bewust richting, door steeds meer de stappen te nemen, die gevoelsmatig bij je passen. Deze kan zijn gebaseerd op een pijn-plezier-prikkel, maar ook omdat je soms moet doen, wat je moet doen. En soms mag het zo zijn, omdat een wonder wordt gebaard. Dat je bijvoorbeeld geholpen wordt in onverwachtse hoek, of dat je meer kunt dan je dacht.
‘Dit leven lijkt normaal, maar is al spiritueel genoeg‘
Wonderen, heb ik gemerkt, baren zich vanzelf. Niet door een lekker en lui leven en totaal niets doen en romantisch te denken. Ik geloof dat werken gewoon bij het leven hoort en de Ziel loutert. Maar als je dan wordt wie je moet zijn en doet wat je moet doen, is het leven wonderbaarlijk genoeg, dat het innerlijk en uiterlijk de juiste richting oplopen ook echt goede, effectieve en soms wonderbaarlijke uitkomsten kan hebben. Want hoe meer je heel wordt vanbinnen, des te meer passend je leven wordt.
Wat je vaak ziet in manifestatie is dat er wordt gezegd: zou je niet iets leukers willen doen met je leven en wat er bij je past? (Ja, natuurlijk, dat willen wij allemaal!). En het is inzicht-gevend, dat we leren dat gedachtenkracht soms ons onderbewuste richting geeft. Maar, een mysticus, is minder bezig met die gedachtenkracht en neemt de directe uitdagingen van het leven als wijze om iedere keer opnieuw te voelen, ervaren, groter te worden, bewuster te worden, opdat er meer vrijheid ontstaat tot keuzevrijheid van binnen naar buiten, die voortkomt uit kracht van leven, die zich naar buiten vertaalt als een natuurlijke wetmatigheid.
Het leven wordt steeds spiritueler, want de huidige uitdagingen, waar we mee leven, ‘zijn’ al spiritueel. Laten we er eerst maar eens zien uit te komen. Eerst voor ons zelf en dan collectief. Licht dragend zijn intern en extern. Dat je bent waar je blijft, maar dat het landschap steeds meer vriendschappelijk wordt door dat je zelf ten goede verandert.
Greetz, Godaya Komen
• Godaya Komen • 10+ jaar yoga en meditatie docent, schrijfster, coach/healer en mediator en thans advocaat • Moeder • Dichtbij de natuur • Vindt authenticiteit belangrijk •
